Hilal kaşını gördü göreli,
Gözüm mehtabı aramaz oldu.
Ona kafesler ördü öreli,
Gönlüm muhabbet kuramaz oldu.
Bir gün ismini anarak attı,
Bir gün resmine kanarak attı,
Seni yanında sanarak attı,
Nabzım düzenli vuramaz oldu.
Balıklar deryasız yapamaz ya,
Nehir yatağından sapamaz ya,
Bülbül vatanından kopamaz ya,
Bu can da sensiz duramaz oldu.
Dönüverdin her zamanki yerden,
Sırılsıklamım boşanan terden,
Dilim damağım kuruyup birden,
Hal ve hatrını soramaz oldu.
Saatler, asırlar sonunda bitti,
Akşam kızıllıklar içinde gitti,
Gecem yokluğuna tahammül etti,
Sensiz düşü hayra yoramaz oldu.
(Eskişehir 8/7/2005)
Hikmet KüçükKayıt Tarihi : 8.7.2005 21:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/08/oldu-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)