ÖLDÜ! ...
Aldandım çok, gayri yoruldum.
Acılarla doldum, ve yoğruldum.
Dostlardan, arkadan vuruldum.
Rüzgar oldum, fırtınayla savruldum.
Kış günü bile, ateşlerde kavruldum.
Aldandım çok, gayri yoruldum.
Önceleri, neşeli şiirler, yazıyordum.
Velahavleyle, sabır küpümü dolduruyordum.
İyilik yaptıklarımdan, kötülük buluyordum.
Gelen dostların gönlüne, sevgiler koyuyordum.
Bilerek yalanlar söyleyene, çok acıyordum.
Velahavle dediğim, sabır küpüm çatladı.
En samimi dostlarım, beni görmeyip atladı.
Acılarım, üzüntülerim, misli, misli katlandı.
Gönlüme dostların, hançerce sözleri saplandı.
Gönül gözüm yok oldu, karanlığa gömüldü.
İşte dostlar Necati ÜLKER de öldü, öldü! ....
NOT: bu dizeler bir dostumla telefon görüşmesinden,
Sonra kalemime döküldü 30/03/2007 İNK BİL.OS. İV. ANK.
Kayıt Tarihi : 8.11.2009 09:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Ülker](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/08/oldu-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!