Oldı yüzüñüñ hayâsından eriyüben gül âb
Nergisüñüñ hasretinden gözlerüm toldı gül-âb
Akl-ıla kimse bilemez yüzüñüñ mâhiyyetin
Şem-ile nice biline vü bulına âfitâb
Bir hayâle râzı olmışdur cemâlüñden gözüm
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta