Yaradan Mevladan benim dileğim,
O nun ölçüsünce iyi kul olsam.
İyilerin dostu kötüye düşman,
Kötüden iyiye doğru yol olsam.
Yansam ışık olsam tüm insanlara,
İlaç olsam parçalansam canlara,
Hayat olsam damardaki kan lara,
Toplumu ayakta tutan hal olsam.
Yüzüm yol eylesem hakka gidene,
Kalbimi post etsem zikir edene,
Taraftar olurum gaye güdene,
Zayıflara gölge olsam dal olsam.
Seher yeli ile çığlığa dursam,
Aşkın ile başım taş lara vursam,
Sevdan ile bulansam da durulsam,
Akıp gözlerimden coşkun sel olsam.
Fakirin umudu garibin dostu,
İnsanlık uğruna vakfetsem postu,
Güle naz etmekmiş bülbülün kastı,
Ahu feryat eden güle dil olsam.
Ömer Çetinkaya noldu da doldun?
Yüreğinden Yaradana yol buldun,
Kendini bilmekte böyle geç oldun,
En sonunda nefsim ile el olsam... 13.06.2000
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!