Asırlara dokunan ten
Resimleşti durmadan
Amacın yolunda giderken
Yalnızlıklara boğuldu.
Arayış; gönülde çoğaldı elbet…
Issızlaştı, sokaklar
Karardı ışıklar
Şüheda fışkırdı göklere
Aslında bilinseydi ölçek
Dürüstlük sokaklarda çoğaldı elbet…
Mutluluk yerini hapsetti
Kapılar ömür törpüsüydü
Sağduyu filizlendi
Dağa kaçtı karartı
Üzüntü, gözyaşında çoğaldı elbet…
Masumiyet ağladı
Gözler kapandı
Ölüm bahaneydi aslında
Ölçek hatırlansaydı eğer
Ruh gülerdi elbet
Yaşamda âmâlar azaldı
Sağırlar, dilsizler çoğaldı…
İşte, bu gerçek
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!