Olay ve İnsan Şiiri - Müslim Avcıoğlu

Olay ve insan;
İç içe yaşayan
Bir olgu ve gerçek.
İnsansız;
Olay anlamsız.
Her insan;
Yaşadığı an
Binlerce olayla iç içe
Düşünmeyen,
Gamsız insan.

Düşünce;
İnsan için
Sorulamaz, neden niçin.
Her canlı,
Doğar, büyür, yaşar ölür.
Bilinirmi? Kimin için! .

İnsan farklı yaratılmış
Nice hasletle donanmış
Düşünceyle icraat var
Bu nedenle
Ona olur bu dünya dar.

Bunu var eden düşünce!
Düşünceye var eden kim? ..
İnsanın hareketini,
Yargılayan büyük Hakim! ,..

O insanı var eyledi.
Akıl,verdi
Mantık verdi
Düşünceyle bir yol çizip
Kendisini,
Bulmasını söyledi!

Her olay,
Ya kopardı yaradandan
Ya sardırdı ipine
Koşarak yorulmadan.

Kendi nefsini yendi
Uğrunda neler dendi
Kimi şeytana uydu
Nice tatlı laf duydu

Aklı gitti başından
Ne kötü işler etti
Utanmadan yaşından!

Nasipler belli olur
Herkes yerine gider,
Sonra ağlamak iniçin
Boşa geçmişse ömrün
Ah çekme için için.

21/02/1984 narlıdere20.05