Olasılıksız Şiiri - Hayrettin Taylan

kahinin gözleriyle gittin benden
düyunu sihrime şifreledin
donanmıştı saf bilinç ile

sen nesin diye sorulduğunda
ben farkındalığım diyebiliyordu

incinmekten ve incitmelerden,inciler dizdim sana
antenlerin açık, kalbi iki kez yaralıydın ve yoktun
giden yollar vardı gitmelere
ipotekli ve rehinli bir ayrılık arasında saklandı hüzünlerim
vadeli can borçları ve aşka bölünen taksitler
çevremizi sarmış tehditler ve ihanetin timleri
güvensizlik lades
yazgılardan kaçtık yazıldık ayrılığın aguşlarına
paralel yaşantıları aldım gözyaşlarından
sordu sırlar ve sorulanlar ve de sorulamayanlar
bilsem ne değişir bilmesen değişmez
kolay dertleri seçtin
karma amaçlarım maçta
düşlerim ama
taratıyor gözlerim detayları
bana hem inan hem güven
davut olmak niyetimi anlamadan gitmek ne zor
perde arkasını görmeden gitmek oyunlarımdan
sezgilerin buhurundan yağmuruma yakınken
sunduğun gözyaşların akınken
bir yer var senden yar
bir yer yar
yar bir yer
bir yerdeyiz…
kahinin gözleriyle gittin benden
sihrini çözemedim bende musa’nın asası varken
gidişini çözemedim bende sen hevesi artarken

evet gerçek bugün biraz daha olasılıksız
evet gerçek oldu
la dedi gitmeler
min’lerim mumyadır ben ruhuna umman

kahinin gözleriyle gittin benden
sihrini çözemedim bende musa’nın asası varken
gidişini çözemedim bende sen hevesi artarken