Olası Zafer Şiiri - Adem Tok

umursamazlar bir ayrılık olur
düşer rüzgarın kanatlarında ki mutluluk
kaç kere tuttular ensesinden
içiremediler esrarını ihanetin

tebessümle sarılan gelgitler beslerdik
okyanusun en ıssız derinliğinde bir çeşmeyken
aşktı, tohumuydu cebinde
nereye sürüklense bekâ olurdu

eyy herşeyi öğreten
sancıyı esareti yaşatan kız!
seninle başlamıştı
terkettiğin bu süreklilik

bir buğumuzdu şimdi eksik
olsaydın da sana benzeseydi
yaşamın kıyısı mıydı bu
yoksa o uçurum mu yüzü yarık

ellerimde saçların asmin...

12.12.12
samandıra