Karaya oturan, hayallerim;
Rengi solan, ümidim;
İçimi kanatan, hasretin oldu.
Ufku kaplayan, gözler,
Gönlümü okşayan, sözler,
Hiç doğmayan, güneşim oldu!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta