(Tüm şiirler Antoloji güvencesi altındadır)
Ot gibi adamım ben... kâinatın yaşında!
Herkesle vardım, birdim... tâ Big Bang’in başında,
Ne zamân ki vakt erdi, bilmem suyu - aşında?
Geldim ana - baba’dan! “Son, musallâ taşında! ”
Herkes ki her birimiz bu yoldan yolcu gelir,
Yaşımız milyarsa da altmış - yetmiş de denir!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta