Hislerime yetmedi hiçbir tercüme,üstelik sen o dili bilmiyordun.
Senin hayal dünyan çok kalabalıktı ve ben yalnızdım…Olamazdık.
Sende aşkın binbir türlü edebiyatı vardı, ben sadece şiirdim.
Senin gökkuşağın vardı,çok renkliydi ve ben siyahtım.
Senin tepelerin vardı uçsuz bucaksız, ben çok yorgundum…Olamazdık.
Senin cümlelerin vardı altı çizili olan, ben üstü çizilmiş Bir sözcüktüm. Senin aşktan canın yanmıştı,ben kül olmuştum.
Senin filminde başrol olmak için fazla cesurdum, ve bu defa başrol ölmüştü.
Senin şehrinde doğan güneş benim içimi ısıtmıyordu,üşüyordum… Olamazdık.
Emrulah PekyenKayıt Tarihi : 27.5.2023 01:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!