Ey unutamadığım eşi bulunmaz insan,
Bir aşkımız vardıki sürükledin ardından,
Sen beni ilk kez üzdün, ilk kez ağlattın,
Ahlarla, figanlarla gittiğin zaman.
Aşkını unutamayan, yokluğunda ağlayan,
Görsen tanıyamazsın nerde o mutlu insan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta