Olamaz Şiiri - Bahtınur Güven

Olamaz demiştim
Yemeden içmeden kesilmiştim
Çok sevdiğim çayı bile demlememiştim
Hep nedenlerle kayıtsız kaldım
Yalnızlık limanına demir attım
Acıyı da tattım

Olamaz demiştim
Kulaklarım çınlıyor
Avuçlarımın içi
Kaşınıyordu ta ki öteden beri

Olamaz
Olmamalıydı
Hep gülen sen ağlayan ben olmamalıydım
Bir martı olmalıydım
Korkusuzca uçmalıydım
Avuç içi kadar yaşamına
Büyük fikirler sığdırmalıydım

Olmamalıydı ölüm
Olmamalıydı zülüm
Nasılda bırakıp gittin ah iki gözüm