Ben...
Yalan sevdaların kadını olamam.
Sevdiğime mektup yazmalıyım.
Ucunu hafiften yakıp,
Koynumda saklamalıyım.
İçim yanmalı, buz tutmalı ellerim.
Ben sevgiyi tüketmek için yaşayacak,
kadınlardan değilim.
sevdiğim...
Beni de aşmalı, yaşamalı.
Uzak bir ihtimal olduğunu bildiğim halde,
kavuşmamızın.
Gözlerimden hasret yaşları akmalı.
Bir gülüş versin sevdiğim bana.
Vermek isterse de...
Kırmızı bir gül isterim ondan.
Ama şöyle kan kırmızı.
Yıllarca en sevdiğim şiirin yanında saklayacağım,
Ellerinin değdiği bir gül olmalı.
Çok fazla belki son istediğim.
fakat...
Seveceksem de ölümüne sevmeliyim.
Sabah düşünmeye başlarsam onu,
Hemen akşam olmalı.
Rüzgarlarda kokusunu duymalıyım.
öyle ulu orta gezemem belki,
Onu...
Benden başka kimse de tanımamalı.
Sesini özlemeliyim.
Keskin bir bakışını.
Beklemeliyim erkeğimi,
Pencerede, kapıda.
Ayak seslerini dinlemeliyim.
Geliyor...
Şimdi köşe başında.
Seveceksem böyle sevmeliyim.
öleceksem.....
Kayıt Tarihi : 23.9.2001 22:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Tan](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/09/23/olamam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!