dururken elif
düştü dilden karanfil
gözleri kandil
soluğum durdu
bir düş çıkarıyorken
alındı mendil
kuytuda bahar
karcı dağında uyur
inerken zembil
sevdası çıkar
ırmaklar boyunca düz
uyuyor sefil
ışıklı gölge
kıpırtılar içinde
burnundadır fil
dağın dibinde
hazine olmuş pınar
olamam kefil
2205106denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 23.5.2010 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!