Tükenmişti kalemimin mürekkebi
Solmuştu ömrümün gül çiçeği
Sonra sen çıktın karşıma ve güldün
İşte o gün benim hayata döndüğüm gündü
Erimişti dağlarınım karı
Sordum soruşturdum bu kimin yâri
Dediler yalnızdır sabi
Olamam artık senden ayrı
Gözlerin döndürdü beni hayata
Çıkıyordum yoksa bayata
En kör en karanlık çukura
Düşüyordum yokluğunda
Kayıt Tarihi : 11.12.2011 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!