Olamadım Şiiri - Emel Cengiz

Kırık kalbim durmaksızın ağlıyor
Dağ dağ büyüyor özlemin içimde
Yanımda olsaydın diyorum
Sessizce sokulsaydım kollarına
Sarsaydım sımsıkı bedenini
Koklasaydım gül koklarcasına tenini
Hissetseydim sımsıcak nefesini
Yokluğunda kurdum sevgi evrenimi
Ağıtları bir bir yaktım ardından
Yol gözledim gelecekmişcesine karşıdan
Düşmedin sevda yüklü sözcüklerden
Altüst ettin dünyamı
Yokolmama sebepsin sen.
Gör eserini mutlu ol şimdi
Paramparça ettiğin zaten yaralı kalpti
Öylesine aşılmaz dağlar var ki aramızda
Tükendi umutlarım, olmazlara koşarken
Karardı gündüzlerim çareleri üretirken
Beklediğim sesi vermedin
Gökyüzü çatladı suskunluğundan
Gözpınarlarım kurudu
Çöle döndü yemyeşil vahalarım
Anlatamadım, soramadım, bulamadım
Karanlık sokaklarda ışık aradım..
Eridim
Yokoldum..
Herşey oldum..
Seninle olamadım..