Olamadım Şiiri - Hayrettin Demirtaş

Yüce dağ başında gayr-ı serdeyim,
Lale sümbül gibi boynu yerdeyim,
Ben bir açık dergah, sizse ev deyin,
Cam-u Cem’den gönül, haz alamadım

Erenler meclisi hular çekince
Nefse adım adım katran dökünce
Husumet, kökleri kalpten sökünce
Hakkı dillendiren saz olamadım.

Eriyen karlara baksan görülür,
Hasan toprağına yüzler sürülür,
Mevla’m yürü derse dağlar yarılır,
Benleri pişiren köz olamadım.

Hayrettin’im hikmet pazar tanımaz
Ariflik mayadan adam kayırmaz
Alimler havadan çirkef solumaz
Paytak çerçevede poz olamadım
Kazancı/ERMENEK