Olamadım Şiiri - Ömer Faruk Karaman

Gökyüzünde güneş olamadım seni ısıtmak için,
Şimdi ancak yanarak bir kor olurum
Kavurucu sıcakta su olamadım seni serinletmek için
Şimdi ancak dalgalı bir deniz olurum
Bir balık olamadım karnını doyurabilmek için
Şimdi ancak bir balıkçı oltası olurum
Oltada yem olamadım balığı tutmak için
Şimdi ancak ümitsiz bir balıkçı olurum
Denizde sallanıp duran bir kayık olamadım
Şimdi ancak mahzun bir sahil olurum
Bir sahil olarak denizi tutamadım kendimde
Şimdi ancak kum taneleri çalınmış kumsal olurum
Kumsalda yürüyen bir insan olamadım
Şimdi ancak duvara bağlanmış bir köpek olurum
Karnım acıktı süt bulamadım
Şimdi ancak karnı ağrıyan bir aç olurum
Aç kalmasın diye hiç kimsecilkler
Kuruyan dudaklara bir bakraç süt olurum
Göğünde yağmur olamadım seni ıslatmak için
Şimdi ancak sıkılgan bir bulut olurum
Şöyle doyarcasına üzerine yağamadım
Şimdi ancak kurumuş bir toprak olurum
Şöyle ağız tadıyla bir yeşeremedim
Şimdi ancak kendini kesen bir orak olurum
Orağın tepesinde bir sap olamadım
Şimdi ancak kızgın ateşe demir olurum
Demir oldum eğrilmeden duramadım
Şimdi ancak demiri eğen ateş olurum
Yanıp sönen bir alev olamadım
Şimdi ancak soğuk bir su olurum

Yüzünde bir his olamadım
Şimdi ancak bir taş olurum
Kulaklarında bir ses olamadım
Şimdi ancak inleyen bir ney olurum
Gözlerinde bir umut olamadım
Şimdi ancak bir karamsar olurum
Dudaklarından çıkan bir şarkı olamadım
Şimdi ancak bir çalgı olurum
Senin ömrüne ömür katamadım
Şimdi ancak musallalık olurum
Sana bir sevgili olamadım
Şimdi ancak bir mezara meyyit olurum...