Olamadım Şiiri - Taha Yaycı

Kafam karışık düşünmekte
Dost acısı dostla ekte
Doğru bir şey bu felekte
Bulamadım ben dostum

Güller baharda açmakta
Etrafa neşe saçmakta
İnsan insandan kaçmakta
Kaçamadım ben dostum

Yalan her daim söylenmekte
Zalim herkesle eğlenmekte
Düşman dosta yeğlenmekte
Yeğleyemedim ben dostum

Diller küfür söylemekte
Gözler yalandan gülmekte
Değişmek de var felekte
Değişemedim ben dostum

Zaman hep acı geçmekte
Yudum yudum ben içmekte
İnsan doğru-yanlış seçmekte
Seçemedim ben dostum

Güller bülbülsüz solmakta
İçler acıyla dolmakta
İnsan hep nankör olmakta
Olamadım ben dostum

Kürkler sofrada yemekte
Namus kalmadı emekte
Doğru yavaşça ölmekte
Ölemedim ben dostum

Gönlüm daima dost bulmakta
Dost olduklarını ummakta
Yanlışa göz yummakta
Yanılmışım ben dostum

Aklım dostu anlamakta
Gönlüm seni tanımakta
Varım yoğum bu hayatta
Sensin işte be DOSTUM...

(15.10.2002, Emirdağ)