Olamadık...
Hani şöyle bir Leylâ, bir Şirin olamadık.
İncinen yanlarımızı gören olmadı.
Göz yaşlarımızı silen,
Elimizi tutan,
Halimizden anlayan,
Taşıdığımız yükü paylaşan olmadı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta