Olağan Şeyler Şiiri - Ayşe Uçar

olağan şeyler dürtüsü
içinde yağmurların koşturduğu bulutlar kümesi
sıradan rüzgârların yaprak uğultusu pencerelerde
olağan şeyler bunlar bulut yağmur ve rüzgârlar
nisan öpücükleri güller ve sarı kelebekler
kapımda

sabah güneşi beni çağırıyor
dut ağacının kolu uzanmış altındaki çeşmeye
gürül gürül akıyor su yüzünü çamurla
yıkıyor tombul serçe

neyi anlatıyor gün
oturmuş günlerin dağınıklığını katlıyor annem
tuz kokusu havada bakır tencerede salça kaynatırken
kümesten kaçmış horoz ötüşünde mevsim geçişi
yaza az var- yaza az var

uçuk kaçık bir masal önünde
eğiliyor basma eteklerim akşama hazırlık var
asma yaprağında pembe pembe karanfil
babam beni çok seviyor
komşunun oğlu ismail de

yüzünde kırmızı bir mahcubiyet
ayçiçeğinin ardından adımlarımı topluyor ismail
koşup bir pamuk şekerinin ağzında dağılıyorum
tatlı ve yapışkan

olağan şeyler bunlar
zamanın eskitebildiği kadar olağan
her şey sandık lekesi kadar sarı yan yana dizili dantellerin
oyasındaki güneş izi kadar olağan

yanık bir türkü çalıyor
üzeri tahta kaplama radyoda
çocuklar el ele" aç kapıyı bezirganbaşı oynuyor"
olağan şeyler kurmalı saatin tik taklarında

köşesi kırmızı oyalı bir mendil sokağa düşüyor
kırmızı rujlu bir dudağa küsüyor ucu yanık mektup
annem camdan bakarken birden kedere uyanıyor gün
eskimiş verandanın asık yüzü tahta merdivenlerindeyse
ağrılı bir gıcırdanma

bahçede ağaçlar ellerime bakıp bakıp ağlıyor
yüzümde biriken kirin ağırlığı omuzlarımda
eğiliyorum telaşla yürüyen otlara bakıyorum
arasında sürü sürü karıncalar telaşlı telaşlı
nereye gidiyorlar

akşamın sertliği bahçe kapısında
hüzüne ramak var bulutların tepesinde
sıkıntılı bir bekleyişe geçiyor pencereler
avlu ortasında sokağa sesleniyor serçeler
avaz avaz

ismail geçerken mektup atıyor önüme
önümde kuvvetli bir rüzgâr savuruyor kelimeleri kağıttan
yüzümde komik bir sancı akşamın gölgesi
düşmüş toprağa

zaman kayıyor birazdan hızlı bir sıçrayışla düşeceğim
zamanın ötesine

her şey geride her şey olağan
siyah beyaz bir fotoğrafta kanıtlı belgeli
eski radyonun sesi açık eski bir türkünün nakaratı kulaklarımda çınlıyor
"Mendil Astım Dilekten Sevmiş İdim Yürekten"

15022024
17:41