Olağan Şiiri - Ömür Güner

Ardın sıra koptum en inceldiğim yerimden
Koptum, o son bakışından anladım
Bıraktığın yerde yalnız kaldı ölümcül bir gülümseme
Merak etme hep olduğum yerde şimdi olağanlık

İkimiz de unutulup izimiz kalır diye korkuyoruz
Korkuyoruz, o son öpüşünden anladım
Anımsarsın sen de, unutulduğunu fark etmez ölenler
Merak etme hep öldüğüm yerde şimdi olağanlık

Bekle biraz daha, henüz bitmedim
Tozum kalmış sadece, sesinden anladım
Biraz daha bekle, adın sıra öleceğim kalbinde
Merak etme şimdi hep solduğum yerde olağanlık

Güz olduğunu bilmeden bir çiçek açmış yine sesinde
ve o ışıklar, hani anımsarsın, o köprü üstünde
Biraz daha otursana hemen gitme
Sesini arşınlar bekleyenler, adını kıskanır hep, özler
Merak etme sen, bittiğim yerde şimdi olağanlık