Akşamın karanlığında
Evinde parlayan yıldızın,
Günün sabahında
Gün doğmadan
Evinde doğan güneşin.
Sırasında;
Oğlun
Kızın
Annen
Baban
Kardeşin,
Dudaklarındaki gülüşün
Gözündeki göz yaşın.
Gök ekin içinde
Buram buram,
Bir kırmızı gül gibi
Bahar kokan.
Karı
Kışı
Tufanı
Olmayan,
Deniz kıyısındaki
Bir,
Sarı
Sıcak
sahil memleketi,
Çınarın dalıda
Altın sarısı
Güz yaprağı;
Saçının her bir teli.
Derin
Durgun
Dingin,
Kaya suyu gibi
Ak ve berrak,
Düz ovada
Akan bir ırmak.
Acılarında pişmiş
Sevinçleriyle gelimiş
Yaşamış görmüş.
Hani sen:
eşkiya bile olsan,
Sırtına sırtını dayayarak
Eteğinde uyuduğun
Bir başı dumanlı dağ gibi,
Uğruna baş koyulur
Göğsünde korkusuzca uyulur.
tek başına kalsa da
sesiz ve yalnızca,
Engin denizlere doğru
Derin bir ırmak gibi akan,
Egin denizle
Tek vucut
Deniz olan,
Olacaksa;
Böyle olmalı
Eşin olan.
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!