Ezgilerle donanıp acıya durak oldum
Gözümden akan yaşı silenim olacak mı
Ne baharım ne yazım şimdi hazanım soldum
Tebessümsüz yüzümü güldüren olacak mı
***
Eski bir defter gibi her yerim karalandı
Sevgiden yoksun kaldım yüreğim yaralandı
Elden ayaktan düştüm bedenim paralandı
Ellerimden tutupta kaldıran olacak mı
***
Hüzün çöktü üstüme duygularım karıştı
Beni alt etmek için elemle gam yarıştı
Küskün olan yüreğim bu gönlümle barıştı
Yüreğimde ki hüznüm mutluca olacak mı
***
Yalnızlığı yaşarım duvarlarla iç içe
Ağlayıp sızlıyorum ben gizliden gizlice
Yıllardır hasret kaldım mutluluk ve sevince
Duygum şenlendirecek bir dostum olacak mı
***
Ruhi son durak olmuş acıyla kederlere
Uzun yol yolcusudur bağrında ki dertlere
Hancı olan yüreği çıkıyor seferlere
İsyanımı duyupta gelenim olacak mı.
26.05.2015/OLTU
Kayıt Tarihi : 26.5.2015 10:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!