Olacak Şiiri - Erman İlkay

Gülün dikeni olacak elbette ki
Batacak koklarken
Acıtacak okşarken
Gül ağlatacak elbet

Bir an düşünmeden geçmişi sevilecek elbette
Yaşanacak ne varsa yaşanması gereken
Korkmadan koşulacak elbet uçurumlara
Sonunda aşk var deyip atlanacak elbet

Güller bir gün gelip solacak elbet
O muhteşem kokunun yerini dayanılmaz kokular alacak elbet
Tapılan gül atılacak elbet
Sızlatacak sol yanını anlatılan hikayesi

Her yol bitecek bir gün
Gittikçe bitmeyen yollar bitecek elbet
Her aşk son bulacak bir gün
Sevdikçe sevilesi gelen
Her aşk son bulacak bir baharda

Ağaçlar küsecek bir gün ilk bahara
Göçmen kuşlar inat edecek solgun sonbahara
Turnalar selam duracak yağan yağmura
Ve tüm iklim alıp başını gidecek bir gün

Doğduğun toprak saracak bedenini
Her nedense ağlatacak sevenlerini
Sular çekilecek
Kurak çöller yeşerecek kim bilir
Yaşayanlar ölecek bir gün
Ebedi olmayacak gülüşün
Her kez geldiği gibi gidecek bir gün

Zaman duracak bir gün
Kaybolanlar bulunacak
Ya ölü ya diri
Bedenlere dokunulacak bir gün
Yaşamak anlamı anlaşılacak bir gün
Ne vakit
Çok geç kalınacak bir gün

Elbet çok geç olmadan
Elime kuru sıkıdan bozma bir silah yerleşecek bir gün
Kanımda kanımı vur emri alacağım
Sorgusuz sualsiz vuracağım
Sonra yargılanacağım
İşte o vakit bende ağlayacağım
Konuşamayıp kanacağım için için

Bir gül düşleyeceğim bir de yar
Soğuk ayaz kodesimde
Romatizma sancılarım arasında
Sızlayacağım sana
Sen anlamasan da
Kurşun olup yağacağım bu gece Ankara’ya
Nereden bileceksin ben olduğumu
Nereden anlayacaksın şu an sana birikip ağladığımı

Eeeee….
Söylemiştim uzak diyarım
Gülün dikeni olacak elbette
Her insanın bir kalbi
Ve ağlayan iki gözü olacak elbette
Elimize tutuşturulan silah kurşun yağdıracak elbet
Sonra..
Sonra benim kimsesiz kimsem
Sıkılacak havaya
Karanlığı delip
Gecenin sessizliğini yırtacak sesi kurşunların
Patlayacak elbet
Namlunun ucunda duran dost olmayınca
Sıkılacak korkmadan
Her nedense bunun için yetiştik sanki
Çok küçüktük
Vur dediler vurduk
Ermeni’dir söv dediler sövdük

Anlattım ya gülün en kırılgan yanı
Suskun dilim
Anlattım ya halkım
Biz demedik
Çocuktuk anlatamadık mı?
Biz ne bilirdik
Biz kimdik
Türk’tük
Sövülmüştük
Cahildik
Korkmadan ÖLDÜRDÜK.
İdam edin bizi hakim bey
Nasıl olsa biz öldük….