Yatıyor arkadaşım musalla taşında.
Çare yoktur ölüm herkesin başında.
Ölmüş gitmiş gariban genç yaşında.
Mezarın üzülme şimdi saray olacak.
İnsanlarda olur yas hüzün heyecan.
Beyaz kefen sonunda götürür insan.
Çevren ağaçlar kuşlar olurlar yalan.
Geçen yaş ben ölüme hazır değilim.
Şimdi nerde dostun bildiğin aynalar.
İnsanlar toplanmışlar acaba ne var.
Ölüm toprakta mezarda seni saklar.
Bence utanmalı haksızlık yapan yüz,
Fehmi.
Tabutun içinde sessiz mezara gider.
Üzülür sevenleri bazıları ise fitne der.
Sonunda bakır demir olur her cevher.
Göz yaşı hüzün kafalar karışır o gün.
Fehmi Tazegül
Kayıt Tarihi : 29.12.2021 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!