Olabilsem Şiiri - Yahya Aygün

Yunus olup cennetin ırmaklarından içebilsem,
Sıratın üstünde, varıp evler yapabilsem.
Tuba ağacının altında gölgelenebilsem,
Gül dalında keşke bir diken olabilsem.

Mevlana gibi ölüme Şeb-i arus diyebilsem,
Ali gibi uğruna canlardan geçebilsem.
Ebu Bekir gibi imanı bulup Sıddık olabilsem,
İşaretinle ben, ay olup ikiye bölünebilsem.

Hira dağında sığındığın mağara olabilsem,
Canına can katan o güvercin olabilsem.
Yüzünü görmek için sürünerek gelebilsem,
Örümcek olup,Senin için kaleler yapabilsem.

Ammar bin Yasir yerine ilk şehidin ben olaydım,
Halife Ömer’in elinde yanan kandil ben olaydım.
Veysel Karani değil,kapından dönen ben olaydım,
Nur yüzlü meleklerin baktığı gibi Sana bakaydım.

İki cihanın nuru bir Seni bildim.
Hayranınım,beni sevmeni beklerim.
Son nefeste Seninle O’na gitmek isterim,
Nurunda yanan bir pervaneyim,Sende dirildim.