Arkana bakıp kendinden vazgeçebiliyorsan
Yaptıklarını düşünmüyorsan
İçindeki sadakati hissedebiliyorsan
İhanet duvarını yıkıyorsundur.
Umutsuzlukla kavgalıysan
Devrim kadar çığlaşıyorsan
Çoğu şeyi yoluna koyabiliyorsan
Hayatın kuralını da yıkıyorsundur.
Değişmek için zaman mekân aramıyorsan
Meçhul yalnızlıkta kaybolmuyorsan
Statünün duvarlarını yıkabiliyorsan
İşte o zaman gerçekleşiyorsundur.
Bazen yalnızlığını arıyorsan
İşte o zaman çok düşünüyorsan
Yürürken alnının şakağı daralıyorsa
Her gün daha da ciddileşiyorsundur.
Kara bulutlara haykırıyorsan
İsyanın adı olabiliyorsan
Solunda koca bir yürek taşıyorsan
Gerçekten adam oluyorsundur.
Tutsak kollarını iki yana salıveriyorsan
Hoyratça yol alabiliyorsan
Rüzgârların siperini kırabiliyorsan
Gerçekten yiğit oluyorsundur.
Namludan çıkan kurşun seni incitmiyorsa
Vurduğu zaman sırtına hançer gülümsüyorsan
Gözyaşlarını içine akıtabiliyorsan
İçindeki insanla birleşiyorsundur.
Aklın duygularına yön veriyorsa
Yok! Aklınla sevdiğini yüreğinle sevemiyorsan
Yüreğinle sevdiğini aklınla da sevmeyi başarabiliyorsan
Sevdanın da adamı oluyorsundur.
Kayıt Tarihi : 25.5.2018 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yabancı Gibi Yaşamak - Adam Olmak" Bölümünden Biz kendimize öyle bir hayat noktası belirlemişiz ki; ne ölebiliyoruz ne de tat alabliyoruz hayattan. İnce bir çizgi üzerinde duruyoruz, bir ucu avucumuzda bir ucu Tanrı'da olan.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!