Bolluğa, berekete açık ellerim
Mevlana gibidir, insanlara gellerim
Sevgiyi anlatır; sürekli dillerim
Yunus’ça insanları seven OLABİLİRİM
Baharda güllerim solsa da
Yüreğim, acılarla, çilelerle dolsa da
Gözlerim kör, kulağım sağır olsa da
Gönül gözüyle gören göz OLABİLİRİM
Kini, nefreti ekip büyüten kulsa
İnsan … barışı getirecek tek yolsa
Elimde sihirli bir değneğim olsa
Yüreklere barışı getiren OLABİLRİM
Dostluklar varken, düşmanlık neden
Kırmadan sevgiyle beslenmeli beden
Ne götürmüş ki yanında ahirete giden
Dostluk tohumları eken kul OLABİLRİM
Neleri değiştirmez; bir cümle güzel söz
Çok şeyler anlatır; sevgi ile bakan göz
Güzellikler değil mi yaratılışımızdaki öz
Güzellikleri anlatan dil OLABİLİRİM
Gizemli bir güç; insanların aklını çelse
Düşmanlık yerine; sevgi, hoşgörü gelse
Yalnız Kurt mutluluktan ölürdü o günü görse
Sevgi için sırra kadem basan OLABİLİRİM
21.09.2008/Pazar Saat:22:25
Oktay DoğanKayıt Tarihi : 21.9.2008 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!