Ol Ur Şiiri - Taş İskele

Kipriklerindeki çocukluğundan çocukluğumu yaktım.
Sendeki su sızdı yüreğimden.
Tütünümü içtim...

İçtiğimiz, derinlikteki serinlik oldu.
Sen sızdın saçak altımdan.

Şşşştttt
Kendine sakın gelmeyesin.
Sek sek oynuyor güzellik, çizgi ötesi.

Esinti ile başlayan kasırgada solugaçlarıyla
...kanat çırpan içe kaçışlar.

Çöz deli.
Her bir çözülüşte yanıtını gizlesin tüm sorular.

Hiç önemi yok ki deli.

Seyran olmuş sorular ve yanıtlar.
Seyir tepesinde iç geçirmişler.  
Çek beni de gökyüzüne.
Tüm olumsuzluklar, olumlasın kendini. Boşluklar bıraksın, boşluklar doldursun kadehler.
Boşluklar buldukça, kanat çırpan uçuşlar.

Gel deli.
Deli bir özlemle, seni sana getireyim.
Özlem yağsın, dindikçe sarhoşluk  gökyüzümüzden.
Fondip hasardan mürekkep hasret içelim seninle..

Özlemden ötesi sende gizli kalsın.
Gizle beni de  sırladığın yüreğinin çeperine.

Doldur kendini dibi delik kadehe ,
beni kendime getirme,
beni sende bırak deli.

Dünyanın avuçlarından al beni deli,
kırk akıllı çıkaramasın
at  beni taş misali kuyuna,
kendi dünyanın avuçlarında bırak hiçliğimi.

Kanatlarında savur gitsin gökyüzümü.

Suyunla beslensin ateşim.
Ateşim senin,
Suyun benim olsun.
Aklın kirlettiği dünyada,
Havamız olsun işte.
Aşkın ateşi üşüttükçe,
Üzerimize yorgan olsun toprak,
Nilüferler büyütsün suyumuz,
Dem bu dem...

Soru bu ya,
Olmaz mı deli?

-Ol Ur...
Yüreğimde en habisinden...