Sen yokken ben sensiz yaşamayı öğrendim...
Bir olmayı... Kendim olmayı öğrendim...
Acılarımla yaşamayı öğrendim.
Oysa beni daha fazla acıttın Sen.
Bana ağlamayı reva gördün.
Seni seviyorum dedin demesine
Lakin Ruhumu çok incittin SEN.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta