Öl Öl Bitmeyenlerden Şiiri - Deniz Ercivan

Öl öl bitiremedik
Ne çok ölü topluyoruz her gün,
Günümüzü gün etmişlerden
Sabahın eşiğine dayanmış en az iki düzüne
Cansız bedenler kitlesi pencerelerimiz
Besmele ile çıkılmış kapılara
Yasinle geri dönülmesi

Bok yolundan sıyırtıpta geldim
Sıyırtamadım da kaldım,
Kiri ile dolu paspaslarımız
Ne çok kemik alıyoruz her gün
Kemir kemir bitiremedik,
O ne çok kemiklerimizi...

Yüzümüzü artık sevinç anahtarları değil
Cebimizde topluca
Hiç gizlemeden birbirimizden,
Bir mezarcı Kâzım taşıyoruz
Çoktan kestik şaşırmayı,
Bir de şaşırmanın kemikleri batmasın diye
Gözlerimize

Günaydınla karşılamıyoruz birbirimizi
Varsa yoksa ahh ve vahhlar
Nasılsınımız da öldü, epeydir merhabamız da
Bir de vurmasın diye sarkacı acılı sözcüklerimizin
Bir de bozulmasın diye üstekilerin rahatı
Ya bize, biz iyiyiz derseler
Kestik onlardan da selamı sabahı
Akşama bize buyrun gelin gibi,
Faso fiso laflarımız bitti
Defin var...
Define geeeel diyoruz!

Göndermiyoruz çocuklarımızı da artık komşu evlere
Sor bakalım bir manisi var mı ile
Çünkü biliyoruz, hiç manisiz teyzeler kalmadı o evlerde
Varsa yoksa kapı aralığından kısa kısa uzatmalar
Başsağlığı ve un helvası

Çünkü cezveyi dayasak musluğa suyumuza kan
Ölmüşlerin kemik tozlarından, şekerimiz külçe

Topluca mezar arşınlamak artık herkesin tek işi
Telli babaya gitmeleri bıraktı konu komşu
Kimsenin kimseye eşek dili yazdırdığı yok!
Tüm muhabbetlerin ortasını sirenler gibi hep
Acı biberimiz kesmekte
İki lafın arasını da biz kız ve oğullarımıza
Şükür evde kaldın demekle

Besmele yerine kucak kucağa helalleşmeler
Her gün yüz yıl sonraki etnik kazılar için
Hiç esirgemeden katkımızı,
Süpürmekteyiz daha şimdiden tarihimize
Tüm mahallelerden,
Kapı zillerini çalıp kaçan çocukları

Kapı zillerini azrail beklesin dedik
Kapı zillerini bok yoluna gitmişlerden
Mağduriyet haberleri
Yani daha kapı zillerinde
Ağıtlar dikilsin analarımızın bağrına
Sonra ağır ağır sussulsun,sonra da tümden

"O dört nala gelip uzak asyadan"
"O akdenize bir kısrak gibisi"
"O gibi uzanan, gibi aman aman"
"O mezarların mezarcı başısı, yani sen gibiyi!"

Hiç ses etmeden onun coğrafi duruşuna
Kan yürümekteyiz onun ,
O ölüm üreten fabrikalarıyla
Aramızda çok çok dilekler toplayarak
Nihayet dönsün diye o ülkelerin en ülkesi
Eski fabrika ayarlarına

Gökten bir hutbe ki her gün
Anne kılığında kaldır şu peçeni,
Gör şu çorba bulamacından
Kar babam kardan çıkmayan ellerimizi
Gör ve söyle
Neyimizle uleeeen
Ve nasıl açacağız kocamıza bacaklarımızı!

Ve azala azala o azalacalarımız
Ve kurut kurut o kurutamadıklarımız
Ve yani hasmımızın kökü...

Hasan beyler yeni araba mı almış
Ne yemeği pişirmiş gülsüm teyze giller
Bunların hepsi artık ilgi alanımızın dışı
Her gün üç kullu ve allah, bir elham
Çokça yasin başka da hiç bir şey takmıyoruz kafamıza
Ve kapatmıyoruz yüreklerimizi de
Yan komşumuzla ayak üstü kahve fallarına

Nihayet susturduk
Üç vadeye kadarlı telveli sözcüklerimizi
O yüzden şimdi dimdik fincanlarımız,
Çanaklıklarımızda
Kıyısında da hökümetin kapı ağaları
Zaten dedik hiç bir işe yaramıyor,
Bu fincanın başaşağı gelmesi
Zaten dedik üç vadeye kadar biz
Varsak ne varmasak ne sizlere
Ki sizinse eğer tüm bu eğerli kapılar
Sonuna da hiç zamanımız yoku ekledik
Ve turizime katkı sunmaktayız dedik
Şu aralar o çok kültürlü kazmalarımızla

Asıl manimiz ise çok çocuk ekip
Çok çocuk biçtiğimizdir aslında

Ve az yargılamalarımıza sizi
Ve az yadırgamalarımızla
Sizi o çok inşallahınızla
Sizi çok maşallahınızla
Ve de bizim o çooook yankılı toplama kamplarımıza

Üç vadeye kadar bekliyoruz...
Eğer bir maniniz yoksa!