Vardım dergahına aşkı feyz ile,
Yüzüm sürdüm ol eşiğe haz ile,
Durdum mihrabına kıyam hal ile,
Tut elimi götür beni o menzile.
Bir testide zemzem sundu naz ile,
İçtim, abdest aldım huşuyu haz ile.
İçim döndü gökte arş'ı kenzül'e,
Tut elimi götür beni o menzile.
Cümle alem ol kapına muştu vecd ile,
Kimi hicran, kimi bühtan eder aşk ile,
Canım kurban ol cemale meşk ile,
Tut elimi götür beni o menzile.
Kul Aydıni kim neylesin nesimi,
Arkam sıra tutmasınlar yasımı,
Anmasınlar gayrı daha ismimi,
Tut elimi götür beni o menzile.
Kayıt Tarihi : 25.12.2020 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/25/ol-menzile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!