Ol ki Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

Hele biraz kulak ver, şu ihtiyar atana,
Bir eş ol ki sen oğul, eşlere melek olsun!
Midesinden konuşup, ihtiyaten atana,
Bir aş ol ki sen oğul, düşlere dilek olsun!

Gerilsin hep yay gibi, çelenk olsun gözüne,
Görülsün hep tay gibi, ahenk olsun sözüne,
Girilsin hep ay gibi, mihenk olsun özüne,
Bir kaş ol ki sen oğul, oklara ulak olsun!

Zalimin zulmü ile bitirdiği amanda,
Mazlumun ümidini yitirdiği zamanda,
Gönüllerin kavrulup yetirdiği yamanda,
Bir yaş ol ki sen oğul, odlara bulak olsun!

Ne kimseyi incitip, ne kimseyi dışlasın,
Tozunu savursa da rüzgârı bağışlasın!
Bir garip serçe bile gölgesinde kışlasın,
Bir taş ol ki sen oğul, hanlara durak olsun!

Evvel ahir çağları taçlandırsın adınla,
Gönüldeki yağları tatlandırsın tadınla!
Kalplerdeki bağları güçlendirsin yadınla,
Bir baş ol ki sen oğul, taçlara merak olsun!

Gönül seyran eylesin akmasa da özlerin,
Devri devran eylesin yakmasa da sözlerin,
Nevr’i hayran eylesin bakmasa da gözlerin,
Bir göz ol ki sen oğul, yerlere verak olsun!

Öyle sev ki kökünü, yeşilinden al alsın,
Damar sarsın toprağı, bedeninden dal alsın!
İncitmeden yaprağı, her çiçekten bal alsın,
Bir dil ol ki sen oğul, bud’lara ocak olsun!

Ağzındaki kelamı Allah için dillendir,
Her girene saray ol, insanlığı dinlendir…
Şahan der ki kalbini, karşılıksız yönlendir,
Bir kalp ol ki sen oğul, yadlara kucak olsun!

Bud: Varlık.
Bulak: Küçük su kaynağı, gözesi.
Nevr: Ağaç çiçeği, tomurcuk.
Verak: Bitkilerle yeryüzünün yeşil olması.
Varak: Yaprak.