Gönülde yâre var yürekte sızın
Nasıl güleyim ki, gül deme bana!
Bülbülün aşkına bitmiyor nazın,
Nasıl koklayayım, gül deme bana!
El uzatmadığım günüm olmadı,
Lügatte söz bitti aklın almadı,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
yüreği sızlatan harika birşiirdi kalemine yürteğine sağlık
'Ölmek' için gerekçe çok oluyor ama 'gülmek' için ne yazık ki gerekçe kolay bulunamıyor., insan sevdasını böyle yaşayınca...
Kaleminize sağlık sayın İsmail Sağır...
Sızladı yüreğim var git deyince
Yüklendim dağları yol ince ince
Kervanın ardında poyraz esince
Kırıldım döküldüm dal deme bana --
İbrahim Kurt
İsmail hocam ,şiirinizi okuyunca bende duygulandım , bu duygudan haddim olayarak bir dörtlük kabul buyurun efendim , sizi ve şiirinizi içtenlikle kutluyoru saygılar sunuyorum .
Gecemi noktalayan değerli bir hece şiiriydi. Başlığına takıldım. Final dörtlüğünden alınma bir başlık. En vurucu 'deme' lerden biri. İnsana sevdiğinin ÖL demesine gerek yoktur ki. Ölmek için yüreğe saplanan bir söz kurşundan beterdir. Bir bakış veya bir ima yeter ölmeye...
Kutluyorum öğretmenim. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta