Öl De Öleyim Şiiri - Emre Yıldız Karaman

Aşkından çölleri bir mecnun gibi,
Aşıpda yanına gel de geleyim.
Dağı taşı tek tek, bir Ferhat gibi,
Gözümü kırpmadan, del de deleyim.

Özledim yüzdeki gamzeyi beni,
Çok mu gördün canan, bana gül teni,
Kaybetmişim gülüm,sende ben beni,
Kalbinde kendimi,bul de bulayım.

Divanen olmuşum,verdin hep çile,
Seviyordum kalpden yoktu hiç hile,
Uğrunda ateşde yanarken bile,
Bir tebessümüne,gül de güleyim.

Sevdan bir uktedir,yürekte kalan,
Aklımı başımdan götürüp çalan,
Senin müptelanım,gerisi yalan,
Yolunda herşeyi, sil de sileyim.

Yüreğim kederde,gönlüm yastadır,
Garip Emre‘m verem,yorgun hastadır,
Ölümle yokluğun aynı tastadır,
Kararın verdiysen, öl de öleyim.