Ol Benim Öğretmenim Şiiri - Veysel Çakır

Ben senin kadar aşkı bilemesem de.
Senin gibi sevilmeyi beceremesem de.
Senin kadar güzel gülemesem de.
Öğret bana her şeyi, ol benim öğretmenim.

Oturup kalkmam, olsa da hata.
Beni görenler dese de, budala.
Senin gibi gün görmüş olmasam da.
Eğit beni adam et,ol benim öğretmenim.

Ben bir bilmezim, sense ulema.
Geçirdim bir ömrü boşu boşuna.
Bir harf için sana kul olacaksam da.
Her şeyine muhtacım, ol benim öğretmenim.

Ben bir gece, sen ise bir nur.
Sende her derde derman bulunur.
Senin gibisine, kul bile olunur.
Beni de mağrur eyle,ol benim öğretmenim.

Gönlüm çok başa buyruk,bir an durmaz yerinde.
Heyecanım çok büyük,kalbim san ki elimde.
Cahilim gururum çok,seni çok sevdim diye.
Beni bir düzene sok, ol benim öğretmenim.

Sağım,solum,rotam yok,olsaydın kılavuzum.
Sen kıyıda bir ışık,bense küçük bir taka.
Kıskanırım seni ben,usanmam baka baka.
Öğret bana sevgiyi,ol benim öğretmenim.