toprak gibiydi gözlerin
umut ekiyordum
gönül mevsiminde
suluyordu sözlerim
donmuş köklerini
mehtabım ol
yeniden yürüyelim
beşinci mevsime
saatlere ayar çekelim
yirmi dört saat yetmez bize
ölüm uykusu olsun
bizi solumuzdan ayıran
kanatlanalım düşlere…
Kayıt Tarihi : 11.1.2014 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!