......Ol Şiiri - Oktay Doğan

İnanmasan da bu eldeki nüven
Her şeye rağmen insana güven
Kulu; yaratandan dolayı seven
Ümidini yitirmeyen hep sen ol

Düşenleri; tutup da kaldıran el
Kir içinde; yüzeni aklayan sel
Buram-buram sevgiyi esen yel
Kötülükleri yok eden rüzgâr ol

Gerçeği görmeyene keskin göz
Yalanlara doğruyu öğreten söz
Hainlik yapsa da sağlamdır öz
Sıvazla sırtını, dik tutan kul ol

Sevip, sevilmek elbette hoştur
Darda, zorda kalan için koştur
Tencere kaynar ama içi boştur
Bir lokma yokmu diyene aş ol

Tüm karanlığı aydınlatan hale
Kötülüklere geçit vermez kale
Düşkün olanları görürsen hele
İnsan onurunu kurtaran köz ol

Kalbini kötülükten arındır, sil
Doğruları öğreten bir bilen dil
Şan baki kalan tek mirastır bil
Şerefi kurtaran hikmetli öz ol

Seni buluyorsa; keder ile elem
İkiyüzlü olmuşsa; cümle âlem
Hakikati yazan; yegâne kalem
Nasihatin ehli Yalnız Kurt ol

31.08.2011/Çarşamba Saat:22:30