Kalem kağıdı al eline şair,
Bir dörtlük yazamadığın gün öl !
Boş kalırsa uçuşan sayfaların,
Rüzgarın tozuna karış ve öl!
Ağzından tek kelime çıkmazda,
Kısılırsan kapkaranlık odanda,
Daya sırtını buz gibi duvara,
Yankılanan son hece ol ve öl!
Öl her kelimenin öldüğü yerde
Öl bir yıldız olup kaydığı yerde
Öl en eski lügatın son sözünde,
Tek satırlık yerin kalmadığı gün.
Şair! nasıl olur da yazamazsın,
İki satırda mı karalayamazsın!
Bırak madem şiir fezaya kaldırılsın.
İşte sen o zaman doğ ve o zaman öl!
Kayıt Tarihi : 12.10.2021 19:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
şair ve yazma çabası şiirin yazdırılma çabası
![Bekir Baha](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/12/ol-155.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!