Başını göğe kaldıran dalgıç
Bir nefes daha çekti oksijen tüpünden
Biliyor gibiydi oksijenin su yüzüne çıkmaya yetmeyeceğini
Yine de elleri ve paletleriyle
Kaybolup giden
Umut dolu çırpınışlar çizdi
Okyanusun derinliklerindeki hayata.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta