Okyanusum Ol Şiiri - Nebih Nafile

zifiri karanlık gecemde,
bendeki sensizlikle
güneşin doğmasını beklerken
korkularım gel gitlerde
duyularım duygularına karıştığı yerde
senleyim, sendeyim
korkunun karanlığında
kokuna sarılırım
sokulurum iyice
sıcak tenine s/özüm

beyaz bir okyanus dalgası teninde
yakamoz topluyorum bakışlarından
hiçbir göz sarhoş edemedi bedenimi
seninki gibi
sen gibi...
ne zaman gülsen
güneş taçlanır
kayar gökyüzünde yıldızlar
ansızın iki gamze belirir ay yüzünde
bense
ağzının şarabında bir hoş olurum

artık sarhoş olmak zamanı
al beni sıcaklığına
yak kor alevinde
gel en ateşli anında
tutuşsun bedenlerimiz
sevişlerini istiyor gölgeliklerim
nefes nefese aşka susamış arzuları
kah coşturup kah durultalım
ıslak tenlerimizde,

yıldızlar tek tek sönmüştü
korkularıma yenik düşüyorum
bana biraz uzak dur
aklıma çok gelme
yüreğimi düşlerime yatırdım
sarhoşluğum aklımda
sen’li eylül sabahında

ellerin, yüreğin, sen
senden başkası yok
yalnızlığımla çoğalt beni
sen de benle ol
sen de ben gibi ol
okyanusum ol
uçsuz bucaksız, yapayalnız

“Su Duruluğu” 2013