05.02.1995 mardin/nusaybin
Boğuldum kendimi ait hissettiğim okyanusumda.
Her boğulduğum seferde daha da dibe battım.
Gözlerim bir el aradı fakat bir kıpırtı bile yoktu okyanusta.
Balinalar nerede?
Yunuslar nerede?
Küçük kayıp balık Nemo nerede?
Off!
Piranalar nerede?
Köpek balıkları nerede?
Off!
Hiçbir şey yok koca okyanusta.
Sanki bu okyanusta yaşayan bütün canlılar başka bir okyanusa göç etmiş gibiydi.
Daha dibe batıyorum fakat bir yosun bile göremedim. Umudum tükendi.
Ben ve okyanusun sert kayalıkları yalnızlığa terk edilmiş gibiyiz.
Okyanusu severdim fakat artık benim mezarım bile değil.
Yok olacak iskeletim ruhumla beraber.
Seyyid Mehmet Sinan KılıçKayıt Tarihi : 20.10.2025 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!