Okyanuslar Perişan Şiiri - Mehmet İslami

Yeryüzünde Bin beş yüz senedir çağlayarak
Akan seller yüzünden okyanuslar perişan
Münkir elinde Mü’min can verir ağlayarak
Türk kimlikli hem dürzü hem deyyuslar perişan

Estergon kalesinden Viyana kapısına
Sahip değil mi idik KÜRREİN tapusuna?
Kimler dedirtti bize elveda hepisine?
Korku esaretinde ki meyyûslar perişan

Hangi ülke kıralı milli dini hasseye
Yan bakarsa o anda derdim yaslan köşeye
Yoksa gelirim sana eteğimi öp diye
Bendim; tevarüs eden his, duyuşlar perişan

Neden nasıl niçinler ammalar velâkinler
Ortasında devreden tescillenmiş hainler
Hakîkate sağırlar lânetullahı dinler
Yönelen azalarda okuyuşlar perişan

İttihat yok efendim İhtilâf var arada
Ellâh’ı unuttular gözleri hep parada
Düşmanlar; yularını taktı tam bu sırada
Vurulan semer, kolan hem kayışlar perişan

Düşman düşmanlığını yapıyor yapacak da
Yedi Deniz üç kıta kapıyor kapacak da
Nesli Kabil şeytana tapıyor tapacak da
Türk Müslüman kimlikli şol berduşlar perişan

İşgâl edilen bizim Üç kıta yedi deniz,
Verdik birde üstelik esarete düştük biz
Ellâh’ı gücendirdik kul olmadık kendimiz
Üveysin dişi varken taş sayışlar perişan

Kemiklerin başında hırlaşıyorken itler
Güyâ savaşıyorlar yavşaklar ile bitler
Önlerinden çekilsin, önlerinden kemikler
Pireyle fil hakkında anlayışlar perişan

Yahudiler şialar savaş oyunu oynar
Harlanan kazanlarda Filistin kanı kaynar
Gazze çırılçıpıldak sanki kabuksuz piynar
Uhud, Bedir, Hendekten atlayışlar perişan

Silkindi ehli imâm Sütçü İmâm Merhumu
Dinimize saldıran şer Fransızlar bu mu?
Cihâdın fitilini ateşleyen oldu mu;
Anda şüheda için ağlayışlar perişan

Nemrutlar şaha kalktı, İbrâhimler nerede?
Firavunlar boğuldu SÜVEYŞ adlı derede
Sel olan Mü’min kanı akıyor yer kürede
Düşmanı dost bilerek aldanışlar perişan

İSLÂMİ’ Yİ ağlatan İslâm’ın hicâb’ıdır
Yaşatılan imtihan hikmeti icâbıdır
Kuru çöle kurulan Deli Dumrul babıdır
Dede Korkut vechine uzayışlar perişan