Okyanusa Tren Kalkıyor

Okyanusa tren kalkıyor
yolcu vapuru da yanında
zorluk yok her şey kolay olmuş
tek zor olan yaşantım
kader misket oynuyor benimle
kazandıkça canımı yakıyor
nedense devamlı inanıyorum ona
seni bile uzaklaştırdı benden
ortalarda yoksun
nerdesin kokun nerede manolya

Durakta bu sabah seni aradı gözlerim
hep geleceksini düşündüm gelmedin
taşındın gittin
beni yalnız bıraktın
şimdi gözlerim de beklemiyor artık
ben beklesem bile

Zencefil kokuyor pembe pamuk şekeri hava
burnumda tütüyorsun manolya
…………………………

İlkbaharda tanışmıştık seninle parkta
şemsiye yerine elimde papatya demeti
yağmurluydu hava
ikimiz de sırılsıklamdık
anlıyor musun beni manolya

Okyanusa tren kalkıyor
sen yoksun içinde
sanki bomboş tren
bir tek ben varım
bir de ördüğün siyah berem
sensiz kalan bu ülkede
ben de olmayacağım artık
bir tanem.