Boynunu okyanusa uzatmış palmiye
Gölgesi, yosunlara, balıklara düşsün diye
Karalar dar gelmiş ona ya da
Geniş gelmiş okyanus, fazlasıyla.
Serinletmezse de tuzlu su, dallarımı,
Başım, bulutlara değil, kumullara değsin.
Toprak, çürüteceğine yapraklarımı,
Onlar, mavi derinliklere düşsün.
Savurup da tohumlarımı önce bir denizci
Tuzlu suyla sürekli yıkanan güverteye
Gidilmedik görülmedik yerlere taşısın beni
Gölgem tüm okyanusları kaplasın diye.
Girdiğinde baltası, bir gün, insan elinin,
Bunca zaman uzanmaktan esnemiş gövdeme,
Yoldaşı olsun içim, derinlerin,
Dışımdaysa uzun uzun bir serinleme.
Sen de uzattın boynunu o palmiye gibi,
Gölgen başka diyarlara, başka insanlara düşse de,
Hep ağırlayacak ülken, köklerini,
Mavi yolculukların bin yıl sürse de.
Ho Çi Min Kenti, Vietnam, 15.03.2009
Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Okyanusa Açılacaklar İçin: Şiirler 2009 [For Those Who Will Sail Across Oceans: Poetry].
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 01:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!