Bu küçücük yelkenlimle açıldım denizlere.
Her zaman haddini bilmek lazım.
Yem olmamak için diğerlerine.
Birden okyanusun derin ve dalgalı sularında buldum kendimi
Aşk rüzgarlarının sürüklemesiyle.
Bu sular beni boğar.
Bu dalgalar beni batırır.
Yelkenli kim?
Okyanuslarda dolaşmak kim?
İsteyerek gelmemiş olsam da bu fırtınalı sulara
Sığınacak bir liman gösterir,
Gösterir diyordum bana
Okyanus yüreklim.
Sen de dalgalarla birlikte ol.
Sen de rüzgarlarla birlikte es.
Birlikte batırarak bitirin yelkenlinin işini.
öğrenseydi o da hayatın bu gidişini.
O kim?
Okyanuslarda dolaşmak kim?
Herkes haddini bilecek.
Bilmeli de.Değil mi?
Okyanus yüreklim.
Suyun üstündeki güzellikler kadar
Suyun altında da güzellikler ve yaşam var.
Yaşamayı,seyretmeyi bildikten sonra.
Batır.Batır,bitir bu yelkenlinin işini.
Sen koca bir okyanus
Bense ufak bir yelkenli.
Haksızmıyım söyle!
Hadi ne olur söyle!
Okyanus yüreklim.
Kayıt Tarihi : 9.8.2009 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BAŞARILARININ DEVAMINI DİLERİM
TÜM YORUMLAR (2)