Okyanus Ve Gemi Şiiri - İlknur Kavrar

Okyanus…
Masmavi,ışıl ışıl sular…
Yosunlar çok dipte merak etme!
Olması gerektiği yerde.
Pırıl pırıl suyun rengi,
Sevdalı balıklar ve göklerde martılar…
Kirletilmemiş henüz,
Gemiler geçmiş tabi ki pisliğini bırakarak
Ama koca okyanus bu,
Tutar mı çerçöpü içinde?
Tertemiz yapmış suyunu,pisliği vermiş akıntılara.
Tek bir devasa gemi görünüyor şimdi,
Atmış çapayı suyun derinliklerine.
Kumlar cam gibi parlıyor dipte
Ve bir deniz yıldızı susuyor.
Bir istiridye sandığını açmış,
İnci taneleri saçılıyor her yere.
Gemi okyanusa,okyanus gemiye bağlı kaderden,
Gitmek istese de su bırakmaz ki onu,
Kuma saplandı çapa bir kere,
Çekse de çıkaramaz mavilikten başını.
Orada kalacak hep,kalmalı.
Yoksa kudurur deniz,
Öksüz,yetim kalır gemisiz.
Anlamını yitirir berrak sular,
Yaşanır mı amaçsız?
Dönmez mi canlı cenazeye?
Nefes alır mı balıklar,
Okyanusun suyu çekilirse?

Eyvah!
Bak,koca bir dalga geliyor,
Sular köpük köpük…
Sarsılıyor gemi şiddetle,
Bir de fırtına çıkmış ki sorma gitsin.
Bu dalgalar onun ruhuna işlenmiş nakışlar,
Kaptansa dümeni ters tutmuş,
Bir o yana kırıyor bir bu yana,
Unutmuş çapayı çekmeyi,saplanmış kuma.
Yoksa sarsılır mı gemi bir dalga geldi diye?
Öyle bir an ki,
Geminin öfkesi denize,denizinki gemiye…
Ters döndü dönecek,
Kıyamet mi kopacak fırtına çıktı diye?
Hayır, bu koca okyanus yutar mı sevdasını?
Şimdi durulmalı sular,
O gemiye muhtaç ruhundaki ışıltılar.
Zira onsuz uçmaz ki martılar,
Deniz yıldızı kurur,
Sular kan kırmızıya boyanır,
Kaderin cilvesi deyip geçmek var mı?
Bir şeyler yapmalı ki,gemi rotadan şaşmasın
Kaptan şaşkın,menzili şaşırmış,
Kuma sapladığı çapasını unutmuş,
Terk etmek istiyor sevdalı denizi.
Ama öyle bir sahiplenmiş ki su onu,
Sımsıkı sarıyor devasa gimisini,
Alabora olmasın,
Yan yatmasın,süzülsün sularda hep,
Benimle kalsın diye çığlık çığlığa…
Şimdi her yerde aç martılar,
Rüzgarın sesi,güverteye çarpan dalgalar…
Her yer kapkara,
Boranlar kopuyor,köpekbalıkları üremekte,
Suyu kirletmek üzere dipten gelen tortular.
Okyanus bu,
Sevdiği her şeye sahip çıkmış bugüne kadar.
İzin verir mi hiç kendi suyunun gemisini yutmasına?
Bırakır mı köpekbalıklarına?
Susturur doğanın vahşetini,
Ağlar sessizce suyun kraliçesi,
Ağlar deniz yıldızı,
Kaderine seslenir,
Onu benden alma!
Yitirmesin anlamını deniz,
Hediyesini almasın elinden,bu son nefes tükenmesin!
Evren onu bağlamış tutkuyla
Elaya boyanmış bu devasa gemiye.

Sonunda,kaderi yazan da duydu bu sesi,
Kalmalı dedi,
Bu sularda bu gemi
Zira birlikte yazıldı kaderleri,
Ortaktı zaten çizgileri.
Et ve kemik gibi,
Elmanın iki yarısı,
Aynadaki yansıma…
Hangisi kopar ki diğerinden?

Şimdi sükunet ve huzur….
Deniz yıldızı mutlu,martılar cıvıl cıvıl…
Küçük bir balık ölmüş sadece,
Sulara bile erişemeden
Henüz doğmayı beklerken.
Annesi okyanus,babası gemi…
Kıyamet kopana dek,
Su ve gemi
Tek beden tek ruh…
Adı kader bu masalın
Sonu olmayan okyanus
Ve devasa bir geminin gerçek hikayesi…