“ Kaya duruşluydu; mapuslar ve sürgün diyarında.
Kum Gibi ezip geçemediler;
toz bulutu gibi sarmışlarken dört bir yandan.
Sevgi Duvarı'ydı, gülü veren-dikenine yeter diyen..
Sarmaşık gibi sarıp sıkmak istediler;
‘ ben kendi yolumu bulurum ‘ diyerek,
Derin Bir Ah ile Çek'ip gitti sonradan;
Acı Çeken Özgürlüğü'yle beraber.
Bitmedi, bitmeyecek bu sevdanın türküsü;
Boyunlarında Ağır Vebal- Koynumuzda zehirli sahte “popilistlere inat! “
Kayıt Tarihi : 12.5.2014 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!